Moving House

สวัสดีเพื่อนๆ ทุกคนค่ะ
ความจริงเราก็ย้ายมาอยู่อินโดนีเซียได้ปีกว่าแล้วค่ะ แต่ก็เพิ่งจะนึกขยันมาเขียนประวัติตัวเองก็วันนี้แหละคะ หวังว่าคงไม่ช้าไปนะคะ

อันดับแรกไม่ต้องสงสัยเลยคะว่าทำไมย้ายมาอยู่อินโด ไม่ได้มาทำงานหอบเงินกลับไทยหรอกค่ะ ก็ดันไปตกหลุมรักหนุ่มอินโดตอนที่เค้าไปอยู่บ้านเราเข้าสิค่ะ เลยต้องหอบผ้าหอบผ่อนตามเค้ามา มาเป็นสะใภ้อินโดค่ะ (เฮ้อคนอื่นเค้าไปเป็นสะใภ้แถวยุโรปกันแต่ชั้นขอเป็นสะใภ้เอเชียแล้วกัน ) ตอนนี้เลยกลายมาเป็นสาวอินโดโดยปริยาย

ตอนย้ายมาครั้กแรกนั้นตอนที่เศร้าที่สุดก็ตอนขึ้นเครื่องแหละค่ะ เพราะมีพ่อแม่และน้องมาส่งที่สนามบิน รู้สึกว่าเราจะไม่ได้อยู่บ้านเราอีกต่อไปมันก็เศร้านะคะ แหมอยู่ด้วยกันมาตั้ง 27 ปี อยู่ๆต้องหอบผ้ามาอยู่กับสามีมันก็ Sad อยู่ค่ะ

แต่พอได้มาอยู่จริงๆ ใหม่ๆ เรียกได้ว่าไม่ค่อยเหงาค่ะ เหมือนมาเที่ยว เพราะว่าแฟนพา entertain บ่อยค่ะ กลัวเราเหงา แต่พออยู่ไปเป็นปีๆสิค่ะ ไม่ค่อย entertain เลยคะ คงเห็นว่าเราชิน เราอยู่ได้แล้ว จริงๆ ก็มีเพื่อนๆ หลายคนถามนะคะว่ามาอยู่ที่นี่ มาเป็นแม่บ้าน ไม่มีงานทำ ไม่เหงาเหรอ มันมีบ้างค่ะ เหงาๆเบื่อๆ คนเคยทำงานนี่ค่ะ แต่ก็พยามหากิจกรรมอื่นทำค่ะ บางทีก็ออกไปทานข้าวกับเพื่อนนอกบ้านบ้างค่ะ แลนอกจากมีสามี entertain แล้ว ก็แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้อยู่ได้ทั้งวันไม่ไปไหนเลยค่ะ คือ Internet ค่ะ ขาดไม่ได้เลยนะคะจะลงแดงค่ะ ว่างๆเหงาๆ ก็คุยกับเพื่อนๆ ใน MNS บ้าง Hi5 บ้าง Face bookบ้างค่ะ แรกๆ คุยกับเพื่อนทุกวันเลยค่ะ กลัวเหงา อีกอย่างสามีให้กลับบ้านทุก 3-4 เดือน ก็ปีละ 2-3 ครั้ง ก็ยังดีค่ะ แต่หลังๆ ก็มีอย่างอื่นทำค่ะ แล้วไว้จะมาเล่าให้ฟังต่อว่าอยู่ที่นี่มีอะไรทำบ้างนะคะ